Miasto Hrubieszów

Obecny kościół wzniesiony został razem z koszarami przez władze carskie w latach 1903-1905 jako prawosławna cerkiew garnizonowa. Po ucieczce Rosjan z Hrubieszowa, opuszczona świątynia została zajęta przez nowego okupanta miasta – Austriaków, którzy zamienili ją na magazyn wojskowy. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. funkcjonował tu kościół rzymsko-katolicki. W okresie międzywojennym w mieście stacjonował 2 Pułk Strzelców Konnych wchodzący w skład Wołyńskiej Brygady Kawalerii. Wówczas świątynia została rekoncyklikowana na kościół garnizonowy Wojska Polskiego i w takim charakterze prosperowała do końca września 1939 r. W czasie okupacji hitlerowskiej Niemcy zaadoptowali budynek na stajnię dla koni i magazyny dla wojsk niemieckich. W latach 1944-1953 obiekt ponownie służył celom religijnym zarówno dla wojska jak i ludności cywilnej. Zamknięty przez władze komunistyczne już 1953 r. przekazany został na magazyn wojskowy i tak stał się miejscem do przechowywania sienników i słomy. Wojsko korzystało z budynku, ale go nie remontowało. Obiekt dawniej pełniący funkcje sakralne szybko został zdewastowany, a cenne wnętrze rozgrabiono.
Z ruin dźwignął świątynię ks. proboszcz Stanisław Chomicz, wykorzystując przy tym możliwości oraz talent ówczesnego konserwatora zabytków – Wiktora Zina. Po odzyskaniu obiektu w kościele przeprowadzono gruntowny remont. Po przebudowie w latach 1981-1982 prowadzonej wg. projektu prof. Wiktora Zina, został rekonsekrowany jako rzymskokatolicki kościół parafialny pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy i taką funkcję pełni do dziś.
Lokalizacja: ul. Dwernickiego 85

 mapa