18 maja 1944 roku Polacy zdobyli wzgórze Monte Cassino. Działający w ramach 8 Armii brytyjskiej 2 Korpusu Polskiego dowódca – generał dywizji Władysław Anders wziął udział w operacji „Diadem” – czwartej próbie przełamania niemieckich pozycji obronnych strzegących od południa dostępu do Rzymu i stanowiących fragment systemu umocnień zwanych „linią zimową” (Winterstellung).
Już poprzedniego dnia do ataku na to zajęte przez niemieckich spadochroniarzy miejsce przystąpiły dwie dywizje 2 Korpusu Polskiego oraz 5 Dywizja Kresowa, która atakowała wzgórze San Angelo i 3 Dywizja Strzelców Karpackich atakująca bezpośrednio masyw górski Monte Cassino.
Wobec tak zmasowanego ataku Niemcom pozostało jedynie wycofanie się z zajmowanych pozycji, tym bardziej, że obawiali się oni również alianckich nalotów.
Bitwa o Monte Cassino w rzeczywistości były to cztery bitwy stoczone przez wojska alianckie z Niemcami, które miały miejsce w 1944 roku w rejonie klasztoru na Monte Cassino. Wydarzenie to uznawane jest za jedną z najbardziej zaciętych w czasie II wojny światowej.
CZEŚĆ I CHWAŁA BOHATEROM!!