Dom rodzinny prof. Wiktora Zina, tzw. „Zinówka” przy ul. Kilińskiego, lata 60. XX w. jest charakterystycznym przykładem tutejszej drewnianej zabudowy z przełomu wieków. Dworek miejski wybudowany przez Szymona Zina, mistrza malarsko-pozłotniczego. Budynek drewniany, pierwotnie kryty gontem. Za domem znajdowała się pracownia malarsko-pozłotnicza prowadzona przez Szymona, dziadka Wiktora, i jego ojca Piotra. Przy domu znajdował się także budzący zachwyt ogród. Obfitujący i słynący z licznych alejek, grządek i kwietników był powszechnie podziwiany zarówno przez miejscowych jak i przyjezdnych.