Miasto Hrubieszów

Bolesław Leśmian to polski poeta i prozaik, którego twórczość odznacza się niesłychaną wyobraźnią i znakomitym warsztatem. Bolesław Leśmian jest w związku z tym gigantem pióra, po którego warto sięgnąć, by zobaczyć, co właściwie oznacza poezja przez duże „P”, urodził się w Warszawie 22 stycznia 1877 roku, w rodzinie zasymilowanej inteligencji żydowskiej. Data urodzin Leśmiana jest po dziś dzień przedmiotem sporów. Za oficjalną uważa się 22 stycznia 1877, widniejącą w odpisie metryki urodzenia. Leśmian podaje w jednym ze swoich listów rok 1878, natomiast rok 1879 widnieje na jego płycie nagrobnej. Leśmian był jak na dzisiejsze standardy bardzo niski, ponieważ miał około 155 cm wzrostu. Jego ojciec był księgarzem, natomiast matka pochodziła z rodziny trudniącej się prawoznawstwem. Bolesław miał oprócz tego rodzeństwo – brata i córkę. Po śmierci żony, jego ojciec zmienił imię razem z wyznaniem, ponieważ konwertował się na rzymski katolicyzm. Po czym powtórnie się ożenił. Bolesław dorastał w ukraińskim Kijowie. Był nałogowym palaczem – wypalał 3 do 4 paczek papierosów dziennie. Ze względu na naciski ojca, co miało związek z korzeniami rodziny – uczył się prawa na Uniwersytecie Świętego Włodzimierza, a w efekcie kierunek ukończył. Następnie odbył Bolesław Leśmian swe podróże, wpierw do Warszawy, później do Niemiec i Francji. To w Paryżu właśnie poznał i poślubił wybrankę serca, którą była Zofia Chylińska. Jakkolwiek nie była jego jedyną miłością, to pisarstwo zdecydowanie tak, bowiem współpracował później z pismem „Chimera”. Bolesław Leśmian pochodził z rodziny ponadprzeciętnie utalentowanej. Jego wujem był Antoni Lange, a stryjecznym bratem był Jan Brzechwa. Wnuczką Bolesława Leśmiana jest popularna Gillian Hills, czyli brytyjska aktorka i piosenkarka znana choćby z „Mechanicznej Pomarańczy” Stanley’a Kubrick’a. W roku 1911 miał na swym koncie także współtworzenie warszawskiego Teatru Artystycznego. Po I wojnie zamieszkał w Hrubieszowie – tamże jako rejent, później znowu zmienił lokum na to w Zamościu, gdzie odbywał praktyki notarialne. W 1929 r. miała miejsce sytuacja bez precedensu. Otóż zastępca Leśmiana w obowiązkach prawnika, upozorował włamanie, by następnie skraść 20 tysięcy złotych oraz oddalić się na dobre. Leśmian, będąc odpowiedzialnym za tego pracownika, zobowiązany był zwrócić całą sumę, i jakby tego było mało – dodatkowo zaległe przez to podatki, co pomimo wysokiej pensji, bo wynoszącej wówczas 2,5 tys. zł., okazało się być dla rodziny znacznym obciążeniem. Żona ofiarowała na ten cel swój rodowy diadem, lecz Leśmian wrócił od jubilera bez żadnych środków, wobec czego jego żona wyprowadziła się na znak głębokiego rozczarowania osobą męża. W roku 1933 został Bolesław Leśmian członkiem Polskiej Akademii Literatury. Poeta zmarł w Warszawie 5 listopada 1937 roku. Powstał film fabularny o życiu Bolesława Leśmiana zatytułowany Leśmian z 1990 w reżyserii Leszka Barona, w którym w rolę poety wcielił się aktor Piotr Bajor.