Jest to typowy podmiejski dworek drewniany o konstrukcji zrębowej, otynkowany. Powstał w 1860 r. dla Rozalii i Andrzeja Piotrowskich. Po wojnie kilkukrotnie remontowany.
Budynek drewniany, konstrukcji zrębowej, otynkowany. Na planie zbliżonym do kwadratu, parterowy, z dachem czterospadowym krytym blachą. O trzytraktowym układzie wnętrz. Elewacja południowa (frontowa) 4-osiowa, z drewnianym, kolumnowym gankiem na osi. W elewacji północnej dwie dobudówki. Zachowana oryginalna stolarka drzwiowa z okuciami, stolarka okienna częściowo zachowana.