Miasto Hrubieszów

13 i 14 lipca br. na hrubieszowskich błoniach odbyło się V Święto Strzelca Konnego.

Organizatorem wydarzenia byli: Stowarzyszenie Szwadron Ziemi Hrubieszowskiej im. 2 Pułku Strzelców Konnych, Fundacja Niepodległości i Miasto Hrubieszów.

W programie wydarzenia znalazły się m.in. festyn militarny, pokazy jeździeckie, pokaz jazdy terenowej cross i strzelanie z broni krótkiej.

Tegoroczne zawody wygrali:

Militari kl. L – komplet nagród został ufundowany przez Burmistrza Miasta Hrubieszowa

I. Patryk Sagan, koń Parmezan, 2 Pułk Strzelców Konnych -

II. Piotr Walter, koń Szarża, 15 Pułk Ułanów Poznańskich

III. Artur Brzozowski na koniu Connect, 9 Pułk Ułanów Małopolskich

Militari kl. LL – nagrody ufundowała firma mundurowa - Kawaleria Czarnecki

I. Szer. Karolina Salamon, koń Cashira, 2 Lubelska Brygada Obrony Terytorialnej

II. Magdalena Frąk, koń Numid, 20 Pułk Ułanów

III. Ewa Pelc, koń Bigamia, 20 Pułk Ułanów

V Memoriał mjr. Michała Radzimińskiego zwyciężył Artur Brzozowski na koniu Historia - 9 Pułku Ułanów Małopolskich. Zwycięzca otrzymał pamiątkową szablę ufundowaną przez Fundację Niepodległości.

Patronat honorowy nad wydarzeniem objęli: Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda, Burmistrz Miasta Hrubieszowa Marta Majewska i Marszałek Województwa Lubelskiego Jarosław Stawiarski.

Patronat medialny: TVP Lublin, Polskie Radio Lublin, wPOLSCE.pl, TVP Info, Polska Zbrojna, wPOLITYCE.pl, Sieci, wSieci Historii.

Początki 2 pułku strzelców konnych sięgają I dywizjonu 1 pułku szwoleżerów wchodzącego w skład Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera. Dywizjon ten powstał w 1918 we Francji, a 26 kwietnia 1919 został przetransportowany do Chełma. W maju 1919 r. został wysłany na front polsko-rosyjski do walki z Armią Czerwoną – głównie z konnicą gen. Siemiona Budionnego. W październiku 1920 dywizjon otrzymał nazwę 2 pułk strzelców konnych i został mu przydzielony garnizon w Hrubieszowie.

W 1923 pułk spełniał rolę jazdy dywizyjnej, a jego dowódca podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr II. W zakresie szkolenia pułk w tym czasie podlegał inspektorowi jazdy nr 1. W tym okresie w jego skład wchodziły trzy szwadrony strzelców konnych, oddział szkolny karabinów maszynowych, pułkowa szkoła podoficerska i kadra szwadronu zapasowego.

W 1924 została wprowadzona nowa organizacja pokojowa kawalerii. Pułk przestał spełniać funkcję jazdy dywizyjnej. Został włączony w skład XVII Brygady Kawalerii. W jego skład wchodziły cztery szwadrony liniowe, szwadron karabinów maszynowych, szwadron zapasowy i pluton łączności.

W kwietniu 1937 pułk został włączony w skład Wołyńskiej Brygady Kawalerii.

W ramach mobilizacji Wołyńska BK weszła w skład Armii „Łódź” i znajdowała się na jej lewym skrzydle, na styku z Armią „Kraków”, w rejonie Kłobucka. Zadaniem brygady było odpieranie ataków silnie skoncentrowanych tutaj niemieckich wojsk pancernych i opóźnianie ich marszu w głąb kraju. 2 pułk strzelców konnych znalazł się w odwodzie brygady.

1 września 1939 Wołyńska BK wzięła udział w bitwie pod Mokrą. 2 pułk strzelców konnych, który stanowił odwód, do walki wszedł ok. godz. 15:00, biorąc udział w kontrataku przeciwko atakującej polskie pozycje niemieckiej 4 Dywizji Pancernej. Dwa działka przeciwpancerne z pułku, pod dowództwem wachmistrza Jana Bonieckiego, oddelegowane na pierwszą linię już od samego początku bitwy brały udział w walce.

Po zakończeniu bitwy pod Mokrą, Brygada wycofała się z rejonu nadgranicznego. Podczas wycofywania się miało miejsce przeoczenie, w wyniku którego 2 pułk strzelców konnych został otoczony i odcięty od reszty sił Brygady. Dzięki słusznym decyzjom ppłk. Mularczyka, po kilkugodzinnych walkach pułk wyszedł z okrążenia i dołączył do reszty polskich sił.

W nocy z 3 na 4 września został zorganizowany „wypad na Kamieńsk” – żołnierze pułku zaatakowali zakwaterowanych i śpiących Niemców, zniszczyli kilkanaście czołgów i cystern, zabili ok. 100 żołnierzy wroga. Straty po stronie polskiej to 4 osoby, które po akcji nie odnalazły drogi powrotnej do reszty jednostki.

7 września pułk toczył ciężkie walki w rejonie Żeromina i Kruszewa. Tego samego dnia wraz z całą brygadą rozpoczął odwrót w kierunku Andrespola. W nocy z 9 na 10 września pułk osiągnął Puszczę Kampinoską, a następnie wyruszył w kierunku Modlina. Później wszedł w skład Grupy Operacyjnej gen. Władysława Andersa i wraz z nią rozpoczął marsz w kierunku południowej Lubelszczyzny. 20 września Grupa znalazła się na terenie Roztocza. 2 pułk strzelców konnych w dniach 21–23 września brał udział w walkach w południowej części powiatu zamojskiego.

23 września pułk rozlokował się we wsi Dominikanówka. Tutaj został zaskoczony przez niemiecką kolumnę pancerną i rozbity. W czasie działań wojennych poległo 85 żołnierzy i 4 oficerów jednostki.

Za kampanię wrześniową 1939 pułk został odznaczony orderem Virtuti Militari.