Miasto Hrubieszów
Odsłonięcie tablicy pamiątkowej
Dnia 02.03.2020 r. w budynku Zespołu Szkół nr 1 w Hrubieszowie odsłonięta została tablica poświęcona Podziemnej Organizacji Młodzieży Polskiej, zawiązanej przez uczniów ówczesnego hrubieszowskiego Technikum Mechanicznego i Gimnazjum Rolniczego.
Na zaproszenie Instytutu Pamięci Narodowej oraz Zespołu Szkół nr 1 w uroczystościach udział wzięła Marta Majewska - Burmistrz Miasta Hrubieszowa. Po złożeniu kwiatów pod pamiątkową tablicą, uczniowie przedstawili montaż słowno-muzyczny oddając hołd członkom Podziemnej Organizacji Młodzieży Polskiej działającej na terenie Hrubieszowa oraz wystawę o Żołnierzach Wyklętych.
W latach 1945-1956 młodzi ludzie stworzyli w całym kraju blisko 1000 niezależnych, konspiracyjnych organizacji antykomunistycznych.
Młodzi mieszkańcy Lubelszczyzny także przyłączyli się do tych działań. W województwie lubelskim w tym okresie powstało 71 konspiracyjnych organizacji młodzieżowych, skupiając ok. 700 członków. Nawiązywały one do tradycji harcerskich i podziemia zbrojnego. Hrubieszowscy uczniowie stworzyli dwa tajne związki: Polską Młodzież Walczącą (1948-1950) oraz Podziemną Organizację Młodzieży Polskiej (1949-1950).
Podziemna Organizacja Młodzieży Polskiej (POMP) działała od września 1949 r. do sierpnia 1950 r. Na jej czele stał uczeń hrubieszowskiego Technikum Mechanicznego Bronisław Sarzyński „Kmicic”, a jego zastępcą został Zygmunt Urbaniak. Związek grupował głównie uczniów tej placówki i miejscowego Gimnazjum Rolniczego. POMP łączyła w swoim programie politycznym kwestie religijne i patriotyczne w myśl hasła: „Wiara, Niezawisłość, Wolność”. Jednym z jej głównych zadań był kolportaż antykomunistycznych ulotek na terenie Hrubieszowa. Wzywano w nich do podjęcia oporu i przygotowania się do walki z nowym okupantem.
Założycielem Polskiej Młodzieży Walczącej był uczeń ówczesnego Gimnazjum Handlowego, Jerzy Wachowski, a członkami wychowankowie tej szkoły oraz uczniowie Gimnazjum Ogólnokształcącego. Prowadzili oni działalność propagandową, starając się wpłynąć na miejscowe społeczeństwo, rozwieszając ulotki oraz wysyłając anonimowe listy do aktywnych działaczy partyjnych z PZPR i zetempowskich (ZMP). We wrześniu i grudniu 1950 r. także oni zostali skazani na kary od dwóch do ośmiu lat więzienia.
Drukuj
Generuj PDF